Coraz większe dawki słońca, cieplejsze i dłuższe dni powodują, że chętniej opuszczamy jeszcze zimne mury naszej placówki. Częściej można nas spotkać spacerujących po naszym mieście. Takimi wędrówkami szczególnie zainteresowani są nowi wychowankowie, którzy nie znają tutejszych terenów. Ci z dłuższym „stażem” natomiast, chętnie oprowadzają pozostałych i pokazują jak wygląda miasto w którym obecnie zamieszkują.

Wyjścia na zewnątrz odbywają się zawsze pod opieką wychowawców sprawujących dyżur. Najczęściej w pojedynczych grupach wychowawczych, choć czasem łączymy się w większe, dając w ten sposób możliwość swobodniejszej integracji. Wychowawcy nie próżnują w tym czasie i bacznie obserwują relacje interpersonalne jakie panują w grupach, zachowania prezentowane przez wychowanków oraz niezwykle dla nas istotne interakcje podopiecznych ze społeczeństwem. Takie wędrówki również sprzyjają rozmowom i pogłębiają więzi między wychowankami a wychowawcami.

Wydawać by się mogło, mała aktywność fizyczna, ale w połączeniu z dawką świeżego powietrza po kilku godzinach nauki oraz ciepłe wiosenne słońce, czasem skutkuje chwilą zapomnienia i powrotem do dzieciństwa… na przykładzie III gr. MOW.